Het Feest van het nieuwe Seizoen | Het was de één van de eerste dagen van de lente volgens de oude kalender, en dat betekende voor het dorp van Frode en Eirik één ding: de Blót, het heilige seizoensfeest om de gunst van de goden te vragen. Na een lange winter, waarin de voorraadschuren bijna leeg raakten en de kou om zich heen greep, was dit hét moment om de lente te verwelkomen en de komende oogst te zegenen.
Het dorpsplein was al dagen een mierennest van activiteit. De vrouwen weefden bloemen in grote kransen, jagers brachten vers wild aan, en de brouwers stookten de ketels op…
De Betekenis van de Blót
In de Noorse traditie was de Blót een essentiële ceremonie. Er werd geofferd aan Freyr, Freya of andere vruchtbaarheidsgoden, in de hoop op rijke oogsten, gezonde veestapels en geluk in strijd. Kortom: Het feest van het nieuwe seizoen. Voorheen werd er misschien ook bloed geofferd, maar de dorpsoudsten hadden besloten het ritueel te verzachten en te focussen op bier, mede, brood en fruit.
Een besluit dat niet iedereen kon waarderen, sommigen fluisterden dat de goden strenger waren dan men dacht. Toch had het dorp in de afgelopen jaren weinig te klagen gehad over de opbrengst, dus de meerderheid steunde de nieuwe, mildere vorm. Zo ging het nou eenmaal in een dorp als het dorp van Frode en Eirik.
Frode, Eirik, Het feest van het nieuwe seizoen en hét bier.
Frode, als doorgewinterde krijger, was gevraagd om de erewacht te leiden tijdens het feest. Hij zou de ceremonie beveiligen en de orde handhaven, mocht iemand zich te buiten gaan aan te veel drank. Met zijn imposante postuur en rustige autoriteit was hij de aangewezen man. Eirik daarentegen kreeg een andere taak.
Hij mocht het eerste vat van een nieuw brouwsel aanslaan. Een eer die normaal was weggelegd voor de dorpsoudste. Dat hij dit mocht doen, onderstreepte hoezeer Eirik aan respect had gewonnen na zijn krachtproef.
De brouwers van From The North Brewing hadden kortgeleden een bijzonder recept samengesteld, geïnspireerd door Frodes bezoek aan de Bron van Wijsheid. Dit bier stond bekend als de “Valkyries Ale”, gebrouwen met honing die in het lentezonnetje al heerlijk was!
Men gebruikte lentedistels, bijzondere kruide, de eerste hop die aan de bosrand tierde, honing van de bijen uit de buurt en een gistcultuur die was doorgegeven uit vroegere generaties. Het resultaat was een licht, zoetig en fruitig bier met een amberkleurige glans en een lekkere bite. Perfect voor een feest dat in het teken stond van nieuw leven en het begin van de Lente door de viering van Blót Rite.
De Grote Dag
Op het dorpsplein stond een grote paal met houtsnijwerk van Freyr, omwonden met linten in verschillende kleuren. Daaromheen verzamelden dorpsgenoten, gehuld in bontgekleurde mantels. De lucht tintelde van opwinding.
Eirik stond bij het grote vat, in zijn hand een stevige houten hamer. “Als ik hierop sla, kan het feest echt beginnen,” lachte hij trots tegen Frode. “Precies,” antwoordde Frode met een knik. “Maar doe het wel in één klap, anders lachen ze je uit.”
De dorpsoudste, een vrouw met zilvergrijs haar en een ranke staf, vroeg om stilte. Met gedragen stem riep ze de goden aan: “Freyr en Freya, schenk ons een vruchtbaar seizoen! Moge onze aarde floreren, onze dieren gedijen en onze vaten overvloeien met mede en bier!” Een ontzagwekkende stilte volgde. Eirik keek naar Frode, die hem een bemoedigend knikje gaf. Met een diepe ademhaling haalde Eirik uit en sloeg de hamer met een doffe dreun op het vat. Een straal amberkleurig bier spoot in het rond, onder luid gejuich.
De Blót rite was begonnen.
Al snel barstte het feest los. Mensen goot hun aardewerken bekers vol en proostten op een nieuw seizoen. Snaarinstrumenten en trommels zetten een opzwepende melodie in. Jongeren begonnen te dansen op het plein, terwijl kinderen rond de linten van de paal draafden. De lucht vulde zich met de geur van gegrild vlees, zoet brood en natuurlijk de bloemige aroma’s van de Fertility Ale.
Frode waakte vanaf de zijkant tijden het feest van het nieuwe seizoen. Als erewacht hield hij alles nauwlettend in de gaten, maar hij liet zijn gelaat weinig emoties verraden. Toch voelde hij diep vanbinnen een kalme vreugde. Dit was waar hij voor vocht: een gemeenschap die, zelfs in barre tijden, hoop en levenskracht vond.
Eirik en de Ceremoniële Hoorn
Toen de zon al wat lager stond, riep de dorpsoudste Eirik opnieuw naar voren. “Jij, die met je enthousiasme en doorzettingsvermogen de toekomst vormgeeft, verdien je de eerste heildronk van de avond.” Ze overhandigde hem een hoorn vol Valkyries Ale.
Eirik nam het met bevende handen aan. Rondom hem viel de menigte stil. Hij dacht aan al die momenten waarin hij zich een kluns had gevoeld, maar ook aan zijn recente overwinningen. Met een heldere stem zei hij: “Moge dit seizoen een nieuw hoofdstuk zijn voor ons allen. Dat onze vaten vol blijven en onze harten sterk.” Hij zette de hoorn aan zijn lippen en dronk onder luid gejuich.
Naarmate de nacht vorderde, werd het tijd voor het symbolische offer. De dorpsoudste sloeg een deel van het verse bier over in een houten kom, die ze vervolgens op een klein altaar plaatste. Enkele stenen in een kring, versierd met bloemen en linten. Een aantal graankorrels werd erbij gedaan, een teken van dankbaarheid voor wat de aarde geeft. “Dit bier is heilig,” mompelde ze. “Moge het onze velden doordrenken met voorspoed.” Sommigen namen nog een slok, anderen lieten de schuimkraag in hun bekers glimmen in het maanlicht.
Frode Vindt Rust
Toen de dansen verminderden en het vuur in het midden van het plein al wat lager brandde, merkte Eirik op dat Frode stilletjes aan de rand zat. Hij staarde naar het tafereel met een lichte glimlach. “Alles goed?” vroeg Eirik. Frode haalde zijn schouders op. “Ik voel… vrede,” zei hij, “iets wat ik niet vaak voel. In de strijd ben ik altijd alert, maar hier, nu iedereen danst en lacht, voel ik waarvoor we vechten.” Eirik knikte begrijpend, ook hij voelde een warmte die niet alleen van het bier kwam.
Tegen de tijd dat de eerste zonnestralen de horizon streelden, lagen veel feestvierders in een tevreden roes te slapen. De muziek was verstomd, en in het as van het kampvuur gloeiden nog wat rode vlekken. Eirik was wakker gebleven, vol adrenaline van zijn nieuw verworven eer. Hij zat naast Frode en keek naar de slapende dorpsgenoten. “Heb je ooit gedacht dat je hier zou zijn?” vroeg hij zacht. Frode schudde zijn hoofd. “Ik had nooit gedacht dat ik van een man van wapens ook een man van het leven zou worden. Maar dit feest… het laat me zien dat we meer zijn dan alleen strijd en avontuur. We bouwen ook samen aan een betere toekomst.”
De Gave van de Goden in Elke Slok
In de dagen na de Blót rite, praatte het hele dorp nog na over de Valkyries Ale. Misschien was het wel een goed idee om dit bier te gaan verschepen en indruk te maken op de andere volkeren!?
De goden leken in ieder geval gunstig gestemd, want al snel zag men de eerste groene sprieten in het land en braken de lammetjes gezond uit hun moeders. De nieuwe brouwselvariant bleek een hit! Een licht doch karaktervol bier dat perfect paste bij de frisse lentegevoelens.
In de geschiedenis van From The North Brewing zou men later terugkijken op deze vroege versie van de “Valkryries Ale” als een mijlpaal: waar de spirituele tradities van het Noorden en de vakkundige brouwkunst elkaar vonden in de meest vreugdevolle tijd van het jaar.
Zo eindigde het Feest van de Seizoenen, maar de belofte van nieuw leven, nieuwe brouwsels en nieuwe avonturen bleef in de lucht hangen. Frode en Eirik hadden weer eens bewezen dat hun wereld niet alleen draaide om stoere krijgshaftigheid, maar ook om samenzijn, respect voor de natuur en de smaak van een perfect bier.
En terwijl de zon steeds hoger klom, deed de lente haar werk, en met elke slok van de Valkyries Ale vierde men een wereld vol mogelijkheden…
Artikel door: Bas
Benieuwd naar onze andere verkooppunten of het verhaal achter Frode? Bekijk de rest van de Vikingverhalen op onze website.
Geniet voor nu vooral van de bieren die nu al bij jouw favoriete bierhandel of slijterij in het vak staan. Zijn ze uitverkocht? Laat het ons weten, dan gaan we er gauw langs. Bekijk hier al onze Viking Stores!
Uiteraard kun je de bieren ook gewoon in onze From The North Brewing webshop bestellen! Let wel op, onze Honing blond is echt helemaal uitverkocht. Uiteraard zijn we bezig om een toffe nieuw, lokale samenwerking op te zetten om deze smaakmaker opnieuw in jouw glas te krijgen! NIX18
Dit is Eirik | Ik ben opnieuw hier, dezelfde zwerver, dezelfde Viking zonder vaste thuishaven. Het verhaal van ‘Dit is Frode‘ heb ik jullie al verteld, maar mijn verhaal gaat verder. Veel verder. Want waar er een Frode is, rijst vroeg of laat een nieuwe generatie uit zijn schaduw op. Ik wil je vertellen over Eirik, een jonge krijger die ik onlangs ontmoette…
Terwijl Frode als een oude eik diep geworteld staat in de grond der tradities, is Eirik een sapling, een jonge loot die naar het licht reikt, groen en levendig, misschien nog onhandig, maar onmiskenbaar vol potentie.
De eerste indruk van Eirik
Ik zag hem voor het eerst nabij een rustige inham, waar de golven van het noorden zachtjes tegen de rotsen fluisterden. Eirik was niet alleen. Naast hem stond Frode, de machtige krijger over wie ik al verteld heb, over wie ik zo gefascineerd ben. Terwijl Frode als een rots in de branding bleef, keek Eirik op naar zijn leermeester alsof hij de zon zelf zag. Ik hoefde niet lang te observeren om te begrijpen dat Eirik diep respect had voor deze oude krijger. Er straalde iets uit zijn ogen: bewondering, maar ook een honger, naar waardigheid, naar erkenning. Hier stond iemand die méér wilde zijn dan zomaar een krijger worden.
Eirik wilde een naam maken, zijn eigen legende schrijven…
Toch kan ik niet ontkennen dat er iets klunzigs was aan de jongen. Op het moment dat hij zijn zwaard wilde heffen om een oefenslag uit te voeren, struikelde hij bijna over een uitstekende boomwortel. Frode zei niets, zijn blik alleen al was veelzeggend. Eirik’s wangen kleurden rood, maar hij hervatte zichzelf snel. Dat is wat ik van hem zal onthouden: hij maakt fouten, maar hij leert ervan. Hij kent schaamte, maar laat zich er niet door kisten. Eirik is als een ongepolijste edelsteen, die elke keer dat hij valt, een nieuwe uitstraling krijgt.
Een innerlijke kracht
Ik heb door heel wat dorpen, gebieden en landen gezworven en menige krijger ontmoet. Maar bij Eirik merk ik een jonge, ontwakende kracht. Hij heeft geen oude verhalen aan zijn zijde, geen eerbiedwekkende grijze baard, geen littekens die liederen over vervlogen veldslagen kunnen zingen. Hij is fris en onwennig, zoals de eerste slok van een nieuw bier dat je nog niet kent. Toch proef je meteen de belofte.
Net zoals ik hier in het dorp, bij From the North Brewing, wel eens een nieuw bier heb geproefd, een creatie die nog niet op iedereen zijn lippen lag. Een bier dat met tijd en zorg kan uitgroeien tot een klassieker. Alsof je een ingeving hebt gekregen voor een bepaald recept. Dat recept ga je dan brouwen, voor het eerst, en bedenk dan dat Eirik zo’n nieuwe batch is, nog niet volledig in balans, maar spannend in zijn mogelijkheden. Want die zijn eindeloos.
Ik hoorde gefluister dat Eirik niet zomaar een jongeman is die opduikt en weer verdwijnt. Niemand weet precies waar hij vandaan komt, of wie zijn vader of moeder is. Nee, niemand weet het. Maar hij lijkt hier te zijn om te blijven. Zijn verhaal is verweven met dat van Frode, maar hij moet zelf nog leren wat het betekent om een krijger te zijn in deze wereld. Hij moet ontdekken hoe hij zijn dapperheid kan combineren met strategie, hoe hij zijn energie kan temperen met wijsheid.
Het pad voor Eirik ligt open, maar niet zonder obstakels. En misschien is het juist die onzekerheid, die groeipijn, die hem zo interessant maakt. Een perfecte krijger is voorspelbaar. Iemand die nog moet bewijzen wat hij waard is, dat is een personage waar ik me aan kan laven. Daar zit de spanning, daar zitten de verhalen die nog geschreven moeten worden.
Eirik en de geruchten
Het gerucht gaat dat Eirik zijn blik niet alleen op Frode richt, maar ook op de groten der goden. Misschien heeft hij verhalen gehoord over de band tussen Frode en Odin. Misschien zoekt hij in Frode de sleutel tot die hogere sfeer. Dromen van persoonlijke ontmoetingen met goden zijn gedurfd, en Eirik is niets minder dan gedurfd. Hij stapt onbekommerd de duisternis in als hij denkt daar iets te vinden dat hem kan helpen te groeien.
Terwijl ik rondreis, zoekend naar verhalen om te onthouden en te delen, neem ik Eirik mee in mijn herinneringen. Hij zal niet degene zijn die direct de toon zet of als een steenbolk in het landschap staat zoals Frode dat doet. Nee, Eirik is in beweging. Hij ontwikkelt zich in real-time, terwijl wij kijken. Elke misstap, elke aarzelende slag met zijn bijl, iedere bewonderende blik die hij Frode toewerpt, maakt deel uit van zijn vorming.
Frode is de boog. Eirik is de pijl die nog moet worden afgeschoten. Maar in die pijl schuilt de potentie om voorbij nieuwe horizonnen te geraken. Eirik’s groei kan zich manifesteren in talloze avonturen: gevechten met vijanden, handelsreizen waar hij nieuwe smaken leert kennen, samenwerkingen met verkooppunten van zijn gekoesterde From the North Brewing. Dat was tenslotte de plek waar hij voor het eerst proefde van een ambachtelijk bier dat zijn verbeelding prikkelt.
Misschien zal hij ooit aan een stevige Quadrupel nippen en zich afvragen hoe zo’n subtiele smaakbalans tot stand komt, en wat dat hem kan leren over evenwicht in de strijd. Elke nieuwe ervaring is een les, elke nieuwe smaak een metafoor voor een stukje zelfontdekking.
Eirik en de reiziger
Ik ben slechts een passant, een nomade met lege handen, maar vol verhalen. Wat ik nu heb, is de wetenschap dat Eirik bestaat. Een jonge krijger, vol durf, met hier en daar een klunzig moment, die bereid is zichzelf te verbeteren. Hij zal nieuwe wegen inslaan, nieuwe conflicten trotseren en hopelijk ooit oogsten wat hij zaait. Ik zie hoe hij worstelt met zijn zwaard, hoe hij zijn trots wil bewaren, hoe hij lijkt te groeien in de schaduw van Frode. Ik zag het in zijn ogen…
Eirik is een belofte aan de toekomst. Net zoals een nieuwe lichting brouwsel in een eikenhouten vat kan uitgroeien tot een meesterwerk, zo kan deze jonge krijger uitgroeien tot een legende op zijn eigen voorwaarden. En ik, de zwerver, de vagebond, de Viking die nooit lang op één plek blijft, mag getuige zijn van dit proces. Dat is voor mij het mooiste cadeau: de kans om deze groei te zien, om deze vonk van potentie te vangen en door te geven in mijn woorden, tot ver voorbij de horizon waar mijn voeten me zullen dragen.
Artikel door: Bas
Benieuwd naar onze andere verkooppunten of het verhaal achter Frode? Bekijk de rest van de Vikingverhalen op onze website.
Geniet voor nu vooral van de bieren die nu al bij jouw favoriete bierhandel of slijterij in het vak staan. Zijn ze uitverkocht? Laat het ons weten, dan gaan we er gauw langs. Bekijk hier al onze Viking Stores!
Uiteraard kun je de bieren ook gewoon in onze From The North Brewing webshop bestellen! Let wel op, onze Honing blond is echt helemaal uitverkocht. Uiteraard zijn we bezig om een toffe nieuw, lokale samenwerking op te zetten om deze smaakmaker opnieuw in jouw glas te krijgen! NIX18
Echte Viking Krachtproef | Eirik, de jonge Viking die altijd trouw in de schaduw van de oudere krijgers verkeerde, voelde iets branden in zijn hart. Een drang, een hunkering om zich te bewijzen in een wereld die gedomineerd werd door stoere mannen met littekens, epische verhalen en een reputatie als rotsen in de branding. Eirik had nog niet zo’n reputatie, hij was taai, maar soms een tikje onhandig, met het hart op de tong.
En net dát maakte hem tegelijk sympathiek en kwetsbaar.
Op een ochtend werd hij wakker met een onrustige droom in zijn hoofd: hij zag zichzelf op een open plek in het bos, tegenover een enorme kei die niemand ooit had kunnen verplaatsen. Om hem heen de dorpsoudsten, die toekeken met kritische blikken. En ergens in de verte klonk een stem: “Durf jij deze krachtproef aan?” Eirik zweette en werd wakker, maar de droom liet hem niet meer los.
De Echte Viking Krachtproef
Aan het ontbijt, bij het haardvuur in het grote longhouse, vertelde Eirik over zijn droom aan Frode, de doorgewinterde krijger die hij meer dan wie ook bewonderde. Frode lachte zacht. “Een test van kracht? Misschien een voorteken. Wil je weten hoe we vroeger onze jonge krijgers testten? Iets met zware stenen optillen, ja…” Eirik’s ogen glommen. “Ja! Dat is wat ik wil doen. Ik wil iets bewijzen. Vooral toch zeker aan mezelf.”
Frode nam een slok van zijn bier, dit was een slok Honingblond bier uit de vaten van From The North Brweing, hij veegde het schuim van zijn lippen. “Denk goed na, jongen. Kracht gaat niet alleen om spieren. Het gaat ook om wilskracht en wijsheid. Een kei optillen is makkelijk te begrijpen, maar wanneer je faalt, kun je verpletterd worden. Letterlijk en figuurlijk.” Maar Eirik, vastberaden als nooit tevoren, knikte enkel. “Ik moet het proberen.”
Op Weg naar de Steen
Ze verzamelden een handvol toeschouwers, vooral bestaande uit mede-krijgers. E een paar nieuwsgierige dorpsgenoten, en zelfs twee geharde vrouwen die als schildmaagden bekendstonden. De stoet trok het bos in, terwijl de zon hoog aan de hemel stond. In de verte, bij de rand van een glooiend stuk bosgrond, lag de enorme kei waarover zoveel gesproken werd. “Er gaan verhalen dat deze steen hier door de reuzen is neergelegd,” mompelde een van de oudere mannen. “Geen mens zou ‘m ooit verroerd hebben.”
Eirik’s hart klopte in zijn keel toen hij het ding zag. De kei torende boven hem uit, ruw en ongastvrij. Een verkapte berg, als het ware. “Ben je er zeker van?” fluisterde Frode. Met trillende stem antwoordde Eirik: “Nu ik hier sta. De plek is namelijk exact hetzelfde als in mijn droom, weet ik het nog zekerder dan ooit. Ik moet het proberen. Als ik niet eens durf, ga ik altijd met spijt rondlopen.”
De echte Viking krachtproef van Eirik?
Eirik rolde zijn schouders los en zette zijn voeten stevig op de grond. Hij liet zijn vingers over het koude oppervlak glijden en beet op zijn onderlip. Achter hem riep iemand: “Kom op, jongen, je kunt dit!” De eerste poging was vrijwel kansloos. Eirik wrong zijn vingers onder een rand, spande zijn rug en benen, maar de kei bewoog niet eens. Hij voelde een felle pijnscheut in zijn onderrug. Teleurstelling overspoelde hem.
De toeschouwers bleven stil. Er klonk geen hoongelach, geen juichkreet. Alleen de wind ruiste door de bomen. Verder was het doodstil. Eirik balde zijn vuisten. Hij voelde tranen van frustratie opkomen, maar hij wilde niet dat iemand het zag. Het was Frode’s stem die hem kalmeerde: “Haal even adem. Denk niet alleen aan brute kracht, maar ook aan de juiste hoek, de juiste grip. En geloof in jezelf.”
Bij de tweede poging veranderde Eirik zijn houding. Hij zocht een plek waar hij zijn vingers iets dieper kon klemmen. Hij liet zijn knieën zakken, hield zijn rug rechter en ademde diep in, net als Frode hem ooit had geleerd. Met een oerkreet duwde hij zich omhoog, terwijl elke spier in zijn lichaam protesteerde. Tot ieders verbazing kwam de kei enkele centimeters van de grond!
Een korte momentopname, net lang genoeg om te bewijzen dat hij wél beweging in dat onverzettelijke blok kon krijgen.
Zo word je een echte Viking
Plotseling gleed Eirik’s linkerhand weg, en het gevaarte denderde met een doffe klap weer naar beneden. Eirik viel voorover, steunde nog net op zijn elleboog om te voorkomen dat zijn borst verpletterd zou raken. Twee mannen stormden toe om hem te helpen, maar hij wuifde hen weg.
Naar adem happend, keek Eirik naar de steen, zijn vijand, maar misschien ook zijn leermeester. Zweet gutste langs zijn slapen, en een felle pijn in zijn schouder liet hem kermen. Toch stond hij op, al wankelend. “Nog een keer,” hijgde hij. De kring toeschouwers vernauwde zich; ze voelden dat er iets beslissends ging gebeuren.
Met een indringende blik richtte Eirik zich volledig op de kei. Zijn spieren brandden, maar hij sloot alles buiten. De wereld bestond enkel nog uit hem en dit obstakel. Hij zette zijn handen opnieuw onder de rand, haalde diep adem en spande zijn kernspieren. Met de herinnering aan zijn eerste geslaagde centimeters in het achterhoofd, gebruikte hij hetzelfde principe. Maar dan met meer focus.
En deze keer, alsof de goden hem een duwtje gaven, kwam de steen opnieuw omhoog, hoger nog, tot zeker twintig centimeter. De menigte hield de adem in. Eirik schreeuwde het uit van de inspanning, en voor een tel dacht hij dat hij ‘m zelfs om zou kantelen.
Met een ongecontroleerde beweging viel de kei weer op zijn plek. Maar het feit dat Eirik dit ding kon optillen, al was het maar even, was voldoende. Wat!? dat was ongekend! Er waren maar weinig krijgers die er echt beweging in kregen. De kring barstte uit in gejuich. Een gevoel van euforie overspoelde de jonge krijger. “Je hebt ‘m verslagen,” zei een van de oude strijders. “Niet door ‘m te verplaatsen, maar door ‘m te laten bewegen. Dat is de echte triomf.”
Feest vieren!
Op weg terug naar het dorp werd Eirik gedragen als een held. Hoewel hij kreunde van de pijn in zijn schouder, straalde hij van trots. In het longhouse werd er geproost met From The North’s Honingblonde bier, een karaktervol Blond bier met een subtiele Honingvibe van de lokale imkers. Terwijl hij uit zijn drinkhoorn nipte, merkte Eirik hoe de zwoele tonen en een funky vibe samen kwamen. Dit deed hem denken aan de ruwe onontkoombaarheid van de steen. Hij glimlachte. Het was alsof iedere slok hem herinnert aan de les: wilskracht is je grootste wapen.
Frode hief zijn eigen hoorn en riep: “Op Eirik, die liet zien dat hij niet alleen spieren heeft, maar ook de moed om door te zetten!” De menigte juichte, en Eirik voelde een warmte van erkenning die hij nooit eerder had gevoeld. Dit moment. Gekleurd door zweet, bloed en een flinke slok honigblond bier, zou hij nooit meer vergeten.
Eirik, de echte Viking
In de dagen die volgden, liep Eirik rond met een ingetapete schouder. Sommigen plaagden hem: “Volgende keer til je toch iets minder zwaars, hè?” Maar diep vanbinnen wist hij dat hij een grens had verlegd. Hij had zichzelf getoond dat hij meer was dan een onhandige, dappere jongen: hij was een krijger in wording, met de potentie om grootse daden te verrichten. Vele riepen ook dat hij gauw beter moest worden, want het Honingblonde bier was op en dat mag natuurlijk niet gebeuren!
Eirik wist dat hij snel aan de slag moest met zijn recept voor het Honingblonde bier. Niemand kon het brouwen zoals hij en de mensen snakten ernaar!
Een nieuwe batch Honingblond bier
Tijdens een avondwandeling met Frode langs de besneeuwde kust, daar waar de golven zachtjes ruisden. Vroeg Eirik aan Frode: “Was dit de test die ik moest doorstaan?” Frode lachte zacht: “Er zijn altijd nieuwe testen, jongen. Maar deze was belangrijk. Niet omdat je de steen verplaatste, maar omdat je leerde hoe je omgaat met een obstakel dat iedereen onverslaanbaar noemt. Dat is de ware krachtproef.”
“Maar vergeet nooit, dat het in stand houden van de juiste voorraad Honingblond bier, nog veel belangrijker is.” Eirik zag dat Frode best wel serieus was, en toch was er die kleine glimlach.
En ergens, diep in zichzelf, voelde Eirik die wetenschap bezinken. De wereld zou hem nog veel meer uitdagingen voorschotelen. Zwaardere dan deze steen misschien. Misschien zelfs wel zwaardere dan de voorraad in stand houden van die heerlijke Godendrank!
Maar hij wist dat hij klaar was om door te zetten, hoe hoog de hindernis ook mocht zijn. Met iedere slok ‘Rise From The North‘ bier die hij die avond dronk, herinnerde hij zichzelf eraan: niets is onmogelijk als je de juiste houding, de juiste wil en een tikkeltje Vikinggrootsheid in je hebt.
Zo eindigt Eirik’s Viking Krachtproef, maar het is pas het begin van zijn weg naar volwassenheid, kameraadschap en ontelbare avonturen die hij met Frode en de rest van de clan zal beleven. Steeds met een hoorn vol bier in de hand, proostend op de overwinning die in ieder van ons verborgen ligt.
Artikel door: Bas
Benieuwd naar onze andere verkooppunten of het verhaal achter Frode? Bekijk de rest van de Vikingverhalen op onze website.
Geniet voor nu vooral van de bieren die nu al bij jouw favoriete bierhandel of slijterij in het vak staan. Zijn ze uitverkocht? Laat het ons weten, dan gaan we er gauw langs. Bekijk hier al onze Viking Stores!
Uiteraard kun je de bieren ook gewoon in onze From The North Brewing webshop bestellen! Let wel op, onze Honing blond is echt helemaal uitverkocht. Uiteraard zijn we bezig om een toffe nieuw, lokale samenwerking op te zetten om deze smaakmaker opnieuw in jouw glas te krijgen! NIX18
De Eerste Reis | De zon stond al hoog aan de hemel, maar in het Vikingdorp heerste een kalme rust. Het was een dag waarop de jagers hun buit controleerden, de smeden hun ijzers op orde brachten en de brouwers, zij die de trots van From The North Brewing beschermden, zoals gewoonlijk met hun ketels in de weer waren. Midden op het dorpsplein zat Eirik aan een ruwe houten stamtafel. In zijn hand klemde hij een hoorn en zijn gedachten dwaalden af naar de dingen die gingen komen…
Hij staarde naar zijn hand, die onmerkbaar trilde. Over een paar dagen zou hij, samen met Frode en nog een stel doorgewinterde krijgers, de grote oceaan oversteken. Nog nooit was hij zo ver van huis geweest, en eerlijk gezegd had hij geen idee wat ze daar aan de overkant zouden aantreffen. Een mix van angst en opwinding had zich in zijn buik genesteld, zoals een stormwolk die maar niet wegtrekt.
“Eirik.”
Plots klonk de lage, rustige stem van Frode. De oudere krijger verscheen naast de tafel, met die typische, beheerste bewegingen van hem. Alsof hij altijd op zijn hoede was, maar dat ging hem gemakkelijk af. Hij zette zich zonder aankondiging op het bankje tegenover Eirik. Zijn brede schouders en doorleefde gezicht straalden al jaren een zekere autoriteit uit in het dorp, maar de laatste tijd leek hij steeds geduldiger te worden. Zeker sinds hij Eirik onder zijn hoede had genomen.
Eirik probeerde zijn nervositeit te verbergen. “Frode,” zei hij met een dunne, weke glimlach.
Frode knikte, nam de hoorn van Eirik uit zijn hand en nam zelf een slok. “Water? Dat is niets voor jou, jongen,” zei hij met een licht spottende ondertoon. “Er ligt nog genoeg bier in de voorraadschuren. Waarom zo serieus?”
Eirik schraapte zijn keel. “Ik… ik denk aan die reis, straks. Je weet wel, die oversteek naar de verre kust. Ik… nou ja, ik kan niet uit mijn hoofd krijgen wat we daar gaan aantreffen. En of ik er wel klaar voor ben.”
Frode legde de hoorn terug op tafel en trok een mondhoek op. “Je bent niet de enige, Eirik. Zelfs ik heb geen idee wat zich allemaal uitstrekt voorbij die oneindige golven. En ik ben echt niet iemand die bang is voor de zee, hè.” Met een kalme beweging reikte hij naar Eiriks pols, alsof hij de trillingen in de hand wilde voelen. “Maar laten we eerlijk zijn: dit is je eerste keer zo ver van huis, toch?”
Eirik knikte langzaam. “Ik heb wel eerder op zee gevaren, maar dan… dicht bij de kusten. We hebben nog nooit zo ver gevaren dat we het land niet meer kunnen zien. En dan… al die verhalen over monsters, kolkende draaikolken, en vreemde volkeren die we misschien ontmoeten?”
De Eerste Reis
Frode lachte zacht en klopte op de tafel. “Angst is gezond, jongen. Het betekent dat je oplet. Maar laat je er niet door lamleggen. Je bent een Viking in hart en nieren. En dat hart klopt genoeg om door te zetten.” Hij pauzeerde even, alsof hij een geheim wilde delen. “En eh… ik heb stiekem gezien hoe hard je traint met de speren. Je bent er klaar voor. Misschien ben je nog niet de grootste strijder, maar je verrast me telkens weer.”
Die woorden deden Eirik goed; een blos trok over zijn wangen. Toch bleef er een frons in zijn voorhoofd. “En wat als er écht iets engs gebeurt, Frode? Wat als we midden in een storm belanden, of aangevallen worden door piraten?”
Frode snoof. “We hebben stormen doorstaan die de bergen deden sidderen. En rovers? Daar lach ik om, jongen. We zijn niet voor niets getraind. Bovendien,” voegde hij er met een knipoog aan toe, “zou ik jou nooit laten verzuipen. Ik heb inmiddels een zwak voor die roekeloze dapperheid van je. En wie moet anders steeds mijn hoorn vullen!?”
Eirik lachte schamper. “Roekeloos? Je bedoelt soms klunzig, hé?”
“Misschien allebei,” grijnsde Frode. “Maar klunzig of niet, je hebt karakter. En dat is belangrijker dan welke staat van dienst dan ook.”
Een tijdje zaten ze zo, in zwijgende samenzijn, terwijl het geroezemoes van het dorpsleven op de achtergrond klonk. Eirik moest toegeven dat de aanwezigheid van Frode hem enigszins kalmeerde. De man straalde een rust uit die hij zelf miste.
Na een poosje ging Frode verzitten. “Maar goed,” zei hij. “We moeten niet de hele dag hier blijven hangen. We hebben nog zaken te regelen. Onze schepen moeten we klaarmaken, voorraden moeten worden ingeladen, en als ik me niet vergis willen die gasten van From The North Brewing dat er een paar vaten mee gaan op reis. Wat extra mout en gist om misschien ter plekke te experimenteren. Stel je voor dat we ver van huis een tijdelijk kamp opslaan en er ineens behoefte is aan een fijn brouwsel. Daar willen we wel op voorbereid zijn natuurlijk.”
Eirik trok vragend een wenkbrauw op. “Serieus? Bier brouwen aan de overkant van de oceaan?”
Frode haalde zijn schouders op. “Waarom niet? Als we daar goede grond en schoon water vinden, is het misschien hét moment om een nieuw brouwsel te creëren. Een avontuur op alle vlakken! Krijgshaftig én smaakvol. Als we ooit terugkeren, nemen we misschien wel een volledig nieuwe bierstijl mee, eentje doordrenkt met de geuren van die verre landen.”
De gedachte aan een nieuwe bierstijl deed Eirik even glimlachen; hij vond het een opwindend idee. “En… over terugkeren gesproken?” vroeg hij aarzelend. “Ben je niet bang dat we misschien niet thuiskomen?”
Frode’s blik werd serieus. “Zoiets is altijd een risico, Eirik. Elke dag, iedere keer dat we onze deur uitgaan, is er gevaar. Maar laat je niet gek maken door doemgedachten. We bereiden ons zo goed mogelijk voor. We nemen bekwame krijgers mee, waterdichte vaten, genoeg voedsel, hop en gerst… je weet wel, de hele mikmak.”
Het was die laatste zin die Eirik even deed lachen; “de hele mikmak”. Klonk zo weinig heroïsch, maar precies daardoor voelde het vertrouwd. Het liet Eirik zien dat zelfs stoere krijgers als Frode de zaken soms luchtig benaderden. Misschien was dat ook de sleutel: niet alles te zwaar maken.
“Dus…” begon Eirik, maar hij wist niet goed hoe hij verder moest. Er hing een last op zijn schouders. De verwachting dat hij zich zou bewijzen. Frode stond op, legde een hand op Eiriks schouder en kneep er zacht in. “Kop op. Je hebt de kracht in je, en ik ben er om je te helpen. Vind je het fijn om straks wat voorbereidend werk te doen bij de schepen?”
Eirik knikte. “Ja, dat lijkt me goed. Ik wil niet tot het laatste moment in spanning zitten.”
Frode trok hem rechtstandig van de bank. “Kom dan, laat je spierballen maar zien. We laden een stel kisten aan boord en kijken wat we verder nodig hebben. Misschien nog een extra bijl of twee.” Hij gaf een halve knipoog. “Wie weet wat we tegenkomen. Reuzenhaaien, zeemonsters, of gewoon een stel vervelende handelaars die we moeten overtuigen.”
Samen liepen ze over het stoffige pad richting de kleine haven. De lucht rook ziltig, en de krijsende meeuwen vlogen laag over het water. Twee houten Drakars lagen aangemeerd, hun drakenkoppen sierlijk naar de horizon gericht. De golven klotsten zachtjes, haast geruisloos, tegen de boeg. Eirik voelde zijn zenuwen weer omhoog kruipen, maar Frode gaf hem een bemoedigend duwtje in de rug. “Rustig, jongen. We gaan straks alles nalopen. De zeilen, de touwen, de wapens. Als iets niet goed is, maken we het wel. De reis is pas over een paar dagen. Genoeg tijd om te wennen aan het idee.”
Eirik slikte en keek naar het schip dat zo meteen zijn hele wereld zou worden, zodra de oceaan de kustlijn zou opslokken. Een frons kwam weer op zijn voorhoofd, maar hij besloot de stem van angst niet de overhand te geven. Hij was immers niet alleen. Frode stond naast hem; betrouwbaar, soms wat streng, maar ook met een glinstering in zijn oog die verried dat hij Eirik echt mocht.
“Het komt goed,” zei Eirik meer tegen zichzelf dan tegen Frode.
Frode lachte. “Je klinkt alsof je mij overtuigt in plaats van andersom. Dat is een goed teken. Als we eenmaal op zee zijn, zul je zien dat het allemaal vanzelf gaat. De golven wiegen je, de wind duwt je voort. En als we ergens midden in de nacht wakker liggen, omdat een storm aan de horizon opdoemt. Dan kunnen we nog altijd een slok nemen uit zo’n vat van From The North Brewing en toasten op het leven.”
Eirik grijnsde. “Dat klinkt niet eens zo slecht.”
“En als de storm ons onderuit wil halen,” vervolgde Frode met een vette knipoog, “dan zet ik jou in het kraaiennest! Je zou er nog wel eens goed uitzicht kunnen hebben.” Dat was duidelijk zijn manier om te laten merken dat hij Eirik een beetje onder druk zette, in de hoop dat de jongen juist zou groeien onder de verwachting.
Eirik schudde dramatisch zijn hoofd, maar lachte daarbij. “Ja, want niks zegt ‘heldendaad’ als kotsend uit het kraaiennest hangen.” Frode sloeg hem op de schouder en stevende af op de loopplank. “Hé, het is jouw eerste keer, dus je mag best een keer kotsen, jongen. Maar bedenk: na elke beproeving kom je er sterker uit.”
Zo liepen de twee krijgers het schip op, Frode met zijn vaste tred. Eirik nog wat twijfelend, maar toch al met een rechte rug. Al was de reis nog niet begonnen, Eirik voelde dat de angst in zijn lijf een plek kreeg naast de opwinding. En dat was goed, bedacht hij zich. Misschien is dat wat een echt avontuur definieert: de mix van vrees en nieuwsgierigheid, zeker met de eerste reis in het vooruitzicht en de wetenschap dat je niet alleen bent…
Artikel door: Bas
Wil je het verhaal van Frode en Eirik vanaf het begin volgen? Neem dan een kijkje bij onze ‘Viking Story’s‘.
Geniet voor nu vooral van de bieren die nu al bij jouw favoriete bierhandel of slijterij in het vak staan. Zijn ze uitverkocht? Laat het ons weten, dan gaan we er gauw langs. Bekijk hier al onze Viking Stores!
Uiteraard kun je de bieren ook gewoon in onze From The North Brewing webshop bestellen! Let wel op, onze Honing blond is echt helemaal uitverkocht. Uiteraard zijn we bezig om een toffe nieuw, lokale samenwerking op te zetten om deze smaakmaker opnieuw in jouw glas te krijgen! NIX18
Een wijze les | Lang geleden, diep in de ijzige valleien van het hoge noorden, lag een klein Vikingdorp verscholen tussen ruige bergen en bevroren fjorden. Hier groeide Frode op, een jongen die al vroeg leerde dat overleven niet alleen draaide om kracht, maar vooral om samenwerken. Dat is de wijze les voor iedereen, uit welke generatie dan ook.
Het leven was onverbiddelijk. De wind sneed als messen door de houten muren van de huizen, voedsel was schaars in de winter en elke nieuwe dag bracht een nieuwe strijd. Maar in de gemeenschappelijke hallen van het dorp was altijd warmte te vinden. Niet alleen van de vuren die brandden, de bieren die er in de kelken stroomden, maar bovenal van de mensen die samen kwamen.
De Wijsheid van Jonge Frode
Frode was geen gewone jongen. Al op jonge leeftijd toonde hij een opmerkelijke wijsheid. Terwijl andere kinderen zich vermaakten met houten zwaarden, bracht Frode uren door met de ouderen, luisterend naar verhalen van verre reizen, verloren veldslagen en de kracht van gemeenschap. Hij begreep dat, hoe hard het leven ook was, niemand het alleen kon overleven. “Een Viking is zo sterk als zijn stam,” zei hij vaak, een wijsheid die hem de rest van zijn leven zou begeleiden.
Samenwerken stond centraal in het dorp. Vissers deelden hun vangst, jagers verdeelden het vlees, en bij elke overwinning op de elementen werd er samen gefeest. Iedereen had een rol, van de sterksten die op rooftocht gingen tot de wijzen die kennis deelden. Frode combineerde het beste van beide, zo sterk als een ijsbeer met de rijkelijk aanwezig wijsheid van alle koningen en Viking stijders.
De wijze les van het overleven
Nu, vele jaren later, denkt Frode terug aan zijn jeugd en het dorp dat hem vormde. Hoewel de tijden veranderd zijn, blijft de kern van zijn wijsheid hetzelfde: delen maakt ons sterker. En wat beter te delen dan de rijkdom van het noorden: bier.
Daarom heeft Frode ervoor gezorgd dat de Viking Mixed Pack een symbool is van dat oude dorpsleven. Elk flesje in dit pakket vertelt een verhaal: van volmondige Weizen tot frissbittere IPA, van de koude fjorden tot warme vriendschap. En deze feestdagen wil Frode zijn rijkdom delen met alle bierliefhebbers.
Proef de Geest van het Noorden
Met een speciale kerstkorting op de Viking Mixed Pack, nodigt Frode je uit om samen te komen zoals de Vikingen dat deden. Hier op onze website proef je de kracht van het noorden. Maar wees snel, want de voorraad is net zo schaars als de winters in zijn oude dorp.
Samen genieten, samen proosten, samen sterker. Dat is de geest van Frode’s Vikingdorp, en dat brengt hij naar jouw tafel. Eirik luisterde ademloos naar de verhalen van Frode. Hij wist dat ook hij op een dag net zo wijs als Frode wilde worden… Skål! 🍺
Artikel door: Bas